🎹 Nitesh Goswami 💻

 

રગ અને રંગ પથ અને પંથ અંગ્રેજીમાં "અનુસ્વાર" નથી... જાણે રૂખી સુખી રોટલી... જ્યારે આપણી ભારતીય ભાષાઓ ખાસ છે.... એક નાનકડી બીંદી! જાણે રોટલી પર લાગેલું દેશી ઘી.... જાણે એક મીઠાશ.... કેટલો ફરક છે.. રગ્ અને રંગમાં....! રગ બોલવા, વાંચવા કે લખવા માં મજા નથી.... જ્યારે "રંગ" બોલવા, વાંચવા અને લખવા માં મજા આવે.... હ્રદય ને સ્પર્શ કરી જાય.... આપણી જિંદગી માં પણ એક કોઇપણ કલા (સંગીત, નૃત્ય, ગાયન, વદન વગેરે) હોવું જોઈએ... એક અનુસ્વાર... એક મીઠાશ.... નહિતર જિંદગી સાવ રૂખી સુખી છે..... ધી વગરની રોટલી જેવી!

અમુક શબ્દો "સુગંધિત" હોય છે..... એને લખીએ તો એમ થાય જાણે એમાંથી કોઈ સુગંધ આવી રહી છે! "સંવેદના" એવો જ એક શબ્દ! કોમળ, નાજુક.... દરેક ફળની બહારની પરત અલગ અલગ હોય છે... ચીકુની સાવ નરમ અને પાતળી, સફરજન ની ચીકુ કરતા થોડી વધારે કઠણ, પછી તરબૂચ અને સક્કર ટેટી ની બહુ કઠણ.... એવી જ રીતે દરેક વ્યક્તિની સંવેદશીલતા અલગ અલગ હોય છે.... અમુક વધારે સંવેદશીલ હોય જ્યારે અમુક ઓછા. વધારે સંવેદશીલ લોકો કોઇપણ કલા પ્રત્યે રસ ધરાવે છે, જેમ કે સંગીત, નૃત્ય, ચિત્રકામ, ગાયન વગેરે... આવા લોકો નાની નાની વાતોથી અપસેટ થઈ જાય, મન પર લઈ લે, કારણ કે એમનાં જીવનમાં હૃદય મોટું અને મગજ નાનું હોય છે... એ લોકો ચીકુ જેવા હોય છે.... પોચા! જ્યારે આ સમય અને બહારની દુનિયા કઠણ લોકોની છે.... એટલે આવા લોકોને સંઘર્ષ કરવું પડે.... પણ એ લોકો પોતાની દુનિયા માં મસ્ત હોય છે.... બીજાની ખોટી ઉપાધિ કરતા નથી....